سید علرضا فیض بخش - استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف
امیر اخلاصی - دانشجوی دکتری بازایابی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
سحر جامی - دانشجوی کارشناسی ارشد MBA دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف

در عصر اقتصاد مبتنی بر دانش، مشخصه اساسی علوم نوین مدیریت بنگاه های کسب و کار را در توان و قابلیت آنها در سنجش و ارزیابی عملکرد و مدیریت، هدایت و راهبری آنها در زمینه های مورد نظر می دانند. امروزه مدیران به ارزش و تاثیر ابزار سنجش عملکرد سازمان پی بردند، ام به ندرت به فکر استفاده از آن به عنوان بخشی از استراتژی شرکت افتاده اند. نظام های عملیاتی و کنترل مدیریتی اکثر شرکت ها حول معیارها و اهداف مالی ایجاد می شوند که کمترین ارتباط را با پیشرفت شرکت به سوی دستیابی به اهداف راهبردی بلند مدت دارند. از ابزارهایی که طی یک دهه گذشته در جهت راهبری سازمان و پیشبرد استراتژی ها توسط سازمان های پیشرو به کار گگرفته شده است، کارت امتیازی متوازن و مدل تعالی سازمانی است. در دهه اخیر بحث های فراوانی در ارتباط با سازگاری و یا عدم سازگاری این دو مدل برای اجرای همزمان در سازمان ها مطرح شده و مقالات متعددی نیز در همین رابطه انتشار یافته است. در این مقاله تلاش شده است تا مزیت ها و کاستی های هر دو مدل در قیاس با یکدیگر مورد بررسی قرار و در نهایت نشان داده شود، مدل جدیدی که از تلفیق این دو ابزار بوجود می آید نه تنها با هم در تضاد نبوده، بلکه ضمن جامعیت به واسطه پوشش تمام ابعاد سازمان، با پوشش نقاط ضعف یکدیگر امکان هم افزایی بیشتر را برای راهبری سازمان و همچنین ارزیابی عملکرد فراهم می آورد.

کارت امتیازی متوازن، مدل تعادلی سازمان، پیاده ساز یاستراتژی ها، راهبری سازمان