مهدی گودرزی - دکترای مدیریت فناوری، عضو هیات علمی گروه مدیریت صنعتی دانشگاه علامه طباطبایی- تهران
حسین رضا علیزاده - کارشناس ارشد مدیریت فناوری از دانشگاه علامه طباطبایی- معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری- تهران
جلیل غریبی - دانشجوی دکتری سیاست گذاری علم و فناوری دانشگاه تربیت مدرس عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود
مصطفی محسنی کیاسری - دانشجوی دکترای سیاستگذاری علم و فناوری دانشگاه تهران - پژوهشکده مطالعات فناوری ریاست جمهوری

در دو دهه اخیر، تاکید بر تدوین سیاست و برنامه ریزی جهت توسعه علم و فناوری در ایران را می توان در سخنان مسیولان و اسناد بالادستی کشور به خوبی مشاهده نمود. با این وجود به نظر می رسد تحقیق جامعی که سیاست های علم و فناوری تدوین شده در برنامه های پنج ساله توسعه پیشین را مورد نقادی قرار دهد، کمتر به چشم می خورد. در این پژوهش با رویکردی اکتشافی و توصیفی تلاش شده تا تمامی اسناد برنامه های توسعه کشور پس از انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار گیرند و از روش تحلیل محتوای کمی و کیفی برای استخراج و توصیف داده های موجود در آنها استفاده شود. نتایج این آسیب شناسی در سه دسته کلی تحلیل های ساختاری، تحلیل های کمی و تحلیل های کیفی ارایه شده است. در نهایت، بر اساس نتایج این تحقیق، پیشنهاداتی برای تدوین هرچه بهتر مفاد برنامه ششم در حوزه علم، فناوری و نوآوری ارایه شده است.

سیاست علم و فناوری، برنامه پنج ساله توسعه سیاسی اقتصادی و اجتماعی، تحلیل محتوا، آسیب شناسی، ایران