مهدی دهمرده - استادیار آموزش زبان و عضو هییت علمی دانشکده زبا نها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امیر نعمتی لیمایی - دکترای تاریخ ایران اسلامی و مشاور امور علمی دانشگاه عدالت، تهران، ایران.

ایران از کهن ترین تمدن های تاریخ بشر به شمار می آید و به سبب دارا بودن موقعیت جغرافیایی و ژیوپلیتیک ویژه، برخورداری از موقعیت تجاری و ژیوا کونومیک خاص و بسیاری موارد دیگر،همواره مورد توجه فرمانروایان و مردمان دیگر سرزمین ها بوده است. این مهم، موجب ارتباطات گسترده ایرانیان با اقوام و ملل مختلف را در طول تاریخ شده است. جدا از زبان فارسی که همواره مورد استفاده اقوام گوناگون ساکن در ایران برای ارتباط با همدیگر بوده است، به فراخور زمان، زبان های خارجی گونا گونی نیز در ایران رواج یافته است. علاوه براین، آموزش و یادگیری زبان های خارجی در ایران زمین به ویژه در سده های اخیر همواره یکی از دغدغه های سا کنان این سرزمین بوده است. در این مقاله، که برای نخستین بار توسط اندیشمندان تاریخ و زبان شناسی در حوزه علم و با بهره جستن از روش تحقیق تاریخی و زبا نشناسی انجام شده است، تلاش می شود تا این مطلب که در دوره های مختلف تاریخ ایران کدام یک از زبان های خارجی رونق یافته اند و هرکدام از آ نها در رهگذر زمان چه تحولاتی را به خود دیده اند، درک شود. بررسی اطلاعات تاریخی، زبان شناسی و آ گاهی های موجود، گونا گونی و تنوع چشمگیر زبان هایی را که در طول تاریخ در ایران کاربرد یافت هاند، نشان می دهد

پارس، ایران، زبان های خارجی، تحول زبانی