فایزه عرب یوسف آبادی - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل،زابل، ایران، نویسنده مسوول
سمیرا بامشکی - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

مقامه، گونه ای از روایت است که با استفاده از نثری فنی، غالبا به استغاثه گدایان و سوال نیازمندان و ادیبان حیلهگر میپردازد. پیکارسک نیز گونه ای از روایت است که به بیان حوادثی میپردازد که برای افراد فرودست اجتماع و بزهکارانی که در تنازع دایم برای بقا هستند، اتفاق میافتد. هدف در این مقاله، شناسایی و کشف ویژگی های مشترک گونه های مقامه و پیکارسک در راستای اثبات تاثیرپذیری پیکارسک از مقامه است. برای رسیدن به هد ف مورد نظر به مطالعه و جستجو در منابع پرداختیم و با روش توصیفی و مقایسه ای، اطلاعات به دست آمده را تجزیه وتحلیل کردیم و به این نتیجه رسیدیم که با استناد به ویژگی های مشترک این دو گونه ادبی (در بخش های پیرنگ، دیدگاه روایی و کانونی سازی، قهرمان ضد قهرمان، وجه داستان و استفاده از نثری شاعرانه و سرشار از اصطلاحات علمی و ادبی و بازی های زبانی ) پیکارسک ،گونه تکامل یافته و بومی شده مقامات عربی در اسپانیا و پسازآن در میان دیگر ملل است

مقامه، پیکارسک، تطبیقی