محمدعلی ابراهیمی نیک - استادیار گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
آوا حیدری - مدرس دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
حبیب اله یونسی - دانشیار دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، دانشگاه تربیت مدرس

پیرولیز سریع یک از فناوری های جذاب برای تولید سوخت مایع (نفت زیستی) از زیست توده است که پتانسیل زیادی برای استفاده در صنعت و حمل و نقل دارد. ضایعات ذرت (چوب و کلش) و چوب اکالیپتوس به عنوان دو منبع لیگنوسلولزی، از فراوانی زیادی در سطح جهان برخوردار هستند. در این مطالعه پیرولیز سریع این دو ماده تحت دمای 500 درجه سانتی گراد، جریان گاز حامل 660 لیتر در ساعت، اندازه ذرات 2-1 میلی متر و نرخ تغذیه 80، 90 و 110 گرم در ساعت مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها به صورت پیوسته در یک رآکتور بستر سیال انجام شد. میعان بخارات پیرولیزی در 3 مرحله سرمایشی (15، 0 و 40- درجه سانتی گراد) به اضافه مرحله جذب الکترواستاتیک صورت می پذیرفت. نتایج نشان داد که افزایش نرخ تغذیه در هر دو ماده خام ابتدا باعث افزایش تولید نفت زیستی و سپس کاهش آن می شود. بیشترین میزان نفت زیستی به میزان 72/4 درصد از چوب اکالیپتوس در نرخ تغذیه 90 گرم در ساعت به دست آمد. کارایی تولید نفت زیستی از پیرولیز سریع بقایای ذرت به طور متوسط کمتر از چوب اکالیپتوس بود. در تمامی آزمایش ها، نفت به دست آمده از چگالنده الکترواستاتیک قهوه ای پررنگ با ویسکوزیته بسیار بالا بود.

انرژی های تجدیدپذیر، پیرولیز سریع، زیست توده، نرخ تغذیه