حسنعلی آقاجانی - عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران
مریم صادقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی (بابل)

در اواخر دهه 1980 و اوایل 1990 در بخش های دولتی اصطلاحاتی جدید رواج یافت. صاحبنظران سخن از احیا و مهندسی مجدد بخش دولتی یا به صورت مشخص تر از «بازآفرینی دولت» می گفتند. رویکردی که تحت عنوان مهندسی مجدد فرآیندهای سازمانی شناخته شده، به موقعیتی اشاره می کند که در آن یک سازمان، فرآیند کاری خود را برای دستیابی به پیشرفتی چشمگیر، به طور اساسی و بنیادی طراحی مجدد می کند. اکثر نوآوری های موجود در ساختار و روند انجام فعالیت های یک سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر این امر در مقیاسی کوچکتر از یک شرکت انجام گیرد، فرآیند طراحی مجدد را ساختار دهی مجدد می نامند. در مقاله حاضر، با هدف تشریح و تبیین مهمترین معیارهای دولت ضمن مرور مستند ادبیات موضوعی مربوطه، به ارائه یک نوع شناسی از مهمترین معیارهای بازآفرینی دولت، بازآفرینی دولت در عصر اطلاعات، بحران در بخش دولتی، خواست و قدرت سیاسی، ریشه های سیاسی اصلاحات، دستور کار اصلاحات/ بازآفرینی، نتایج و یافته ها، بحث و نتیجه گیری، نتیجه گیری و کاربردهای مدیریتی پرداخته شده است، آن گاه در پایان مقاله پس از ارائه نتایج و یافته های تحقیق ها موارد مذکور جمع بندی شده بحث و نتیجه گیری و کاربردهای مدیریتی و پیشنهادات مرتبط با آن جهت تحقیقات مشابه در آینده ارائه شده است.

نوع شناسی، موفقیت، بازآفرینی دولت