بررسی ارتباط سطح استرین حرارتی و میزان دهیدراسیون در کارگران کارخانه قند

مقدمه: هنگام انجام فعالیت فیزیکی در محیطهای گرم، تعریق همراه تبخیر مهمترین پاسخ فیزیولوژیک بدن، افزایش مییابد که میتواند منجر به دهیدراسیون شود. کمبود آب میتواند در دراز مدت اثرات نامطلوبی بر اندامهای حیاتی بدن بگذارد. هدف از این مطالعه تعیین استرس گرمایی و بررسی وضعیت دهیدراسیون در کارگران شاغل در محیطهای گرم بود.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 90 نفر از کارکنان شاغل در کارخانه قند که در مواجهه با گرما بودند بهصورت تصادفی انتخاب شدند. ضربان قلب و دمای دهانی با استفاده از ضربان سنج قلب و دماسنج دهانی سنجیده شد، شاخص WBGT و پرسشنامه HSSI تکمیل، وضعیت دهیدراسیون توسط رفلکتومتر سنجیده شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آمار t-test و pairedtest-t و square-chi توسط نرمافزار SPSS نسخه 20 مورد تحلیل قرار گرفت.یافتهها: میزان تنش گرمایی شاغلین بر مبنای شاخص WBGT ،در 5/44 موارد از حد مجاز توصیه شده )5/27 بالاتر شد، بر اساس حدود توصیه شده دهیدراسیون، 5/8 درصد افراد درجاتی از کم آبی و حدود 4/63 درصد آنها کام ا دچار دهیدراسیون و 28 درصد افراد از کل افراد دچار دهیدراسیون شدید هستند. میانگین وزن مخصوص ادرار با رفلکتومتر 043/0 ± 025/1 بود. بین دمای زیرزبانی، ضربان قلب با وزن مخصوص ادرار، شاخص تنش گرمایی و استرین گرمایی رابطه معنی دار .)P > 0/05( دارد وجودنتیجه گیری: درصد بالایی از جمعیت مورد مطالعه درجاتی از دهیدراسیون را داشتند که بر اساس این نتایج نگران کننده میباشد. برنامه ریزی در جهت آموزش و تعیین رژیم مصرف مایعات جایگزین ضروری میباشد.

Keywords:

شاخص WBGT , شاخص HSSI , دانسیته ادراری , دهیدراسیون , محیط کاری گرم