بررسی اثر عصاره آبی مریم گلی (Salvia officinalis) و درمنه (Artemisia sieberi) روی جوانه زنی و رشد گیاهچه تاج خروس (Amaranthus retroflexus)

استفاده از ویژگی آللوپاتی گیاهان، با کاهش مصرف علف کش های شیمیایی، نقش مهمی در مدیریت علف های هرز دارد. بنابراین، اثر آللوپاتیک عصاره های مریم گلی و درمنه در غلظت های صفر، 5، 10، 15 و 20درصد روی جوانه زنی و رشد گیاهچه تاج خروس در شرایط کنترل شده بررسی گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر غلظت عصاره روی طول ریشه چه و ساقه چه و نسبت طول آن ها و وزن تر و خشک گیاهچه و اثرمتقابل بین نوع و غلظت عصاره روی درصد، سرعت و شاخص جوانه زنی معنی دار شد. بیشترین درصد (62/50 درصد) و سرعت (10/40 درصد در روز) جوانه زنی تاج خروس در تیمار شاهد و کمترین درصد (10درصد) و سرعت (1/70 درصد در روز) جوانه زنی در غلظت 20 درصد از عصاره های مریم گلی و درمنه مشاهده شد. بالاترین شاخص جوانه زنی (1/40) در اثر 5 درصد عصاره درمنه و کمترین شاخص در اثر 20 درصد از عصاره های مریم گلی (0/36) و درمنه (0/42) حاصل شد. طویل ترین (4/59 و 0/17 سانتی متر) و کوتاه ترین (1/63 و 0/12 سانتی متر) ریشه چه و ساقه چه و بالاترین (28) و پایین ترین (13/60) نسبت طول ریشه چه به ساقه چه، و همچنین بیشترین (2/78 و 0/39 گرم) و کمترین (0/11 و 0/02 گرم) وزن تر و خشک گیاهچه ها به ترتیب در تیمار شاهد و غلظت 20 درصد مشاهده شد. به طور کلی عصاره های مریم گلی و درمنه باعث کاهش جوانه زنی و رشد گیاهچه تاج خروش شدند، هرچند اثر منفی عصاره مریم گلی بیشتر بود.

Keywords:

آللوپاتی , تاج خروس , درمنه , ریشه چه , ساقه چه , مریم گلی