حامد بنازاده - دانشجوی کارشناسی گیاهپزشکی گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
غلامحسین مروج - استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

در کنترل جوندگان مضر، طعمه های مسموم و تله ها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و به دلیل مضرات سموم، استفاده از تله ها ترجیح داده می شود. در کنترل جوندگان مضر، تله های چندگیر از تله های تک گیر مناسب تر هستند ولی این گونه تله ها در داخل کشور به صورت تجاری تولید نمی-شوند. در پژوهش حاضر نمونه هایی از تله چندگیر-زنده گیر ساخته شد، که تحت عنوان تله فراگیر در تاریخ 10/13/ 1389 به شماره 68186، ثبت اختراع گردید. این تله از جنس پلی کربنات شفاف ساخته شد که دارای دو درب، فضای ذخیره موقت، مخزن و محفظه اصلی طعمه می باشد. جهت ارزیابی تله، 10 نمونه از تله فراگیر در مکان های پرتراکم موش به مدت 3 شب متوالی کار گذاشته شد. در مجموع از 30 شب- تله، 23 موش به دام افتاد. میزان موفقیت این تله 77درصد حاصل گردید. تله فراگیر نسبت به تله های مشابه چندگیر-زنده گیر خارجی، قیمت کمتر، اندازه کوچک تر و قابلیت ساخت آسان تر دارد. همچنین به دلیل تعبیه محفظه اصلی طعمه، بوی طعمه همواره محرکی جهت جلب موش ها به سمت تله می باشد. از آنجایی که این تله می تواند به عنوان رویکردی جدید در کنترل جوندگان مضر در مکان های مختلف و نیز در نمونه برداری های صحرایی و مطالعات بیولوژیکی مورد استفاده قرار بگیرد، حمایت در جهت تولید انبوه آن توصیه می گردد.

تله چندگیر- زنده گیر، کارایی تله، مبارزه با جوندگان مضر، نمونه برداری صحرایی