بررسی اثرات کشندگی و بازدارندگی تخم ریزی عصاره مغز و پوست دانه گیاه Ginkgo biloba L. روی کنه تارتن دو نقطه ای Tetranychus urticae Koch.

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 425

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-26-3_009

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

Abstract:

تاثیرات کشندگی و بازدارندگی تخمریزی عصاره اتری دو بخش پوست و مغز دانه گیاه جینکو با نام علمی Ginkgo biloba L . بر مراحل مختلف رشدی کنه تارتن دو نقطه ای Tetranychus urticae Koch. بررسی شد. جهت عصاره گیری اتر نفت به کار رفت. آزمایش زیست سنجی با استفاده از پنج غلظت 35، 45، 60، 75 و 100 گرم در لیتر از عصاره خالص در سه تکرار انجام شد. نتایج حاصل از زیست سنجی بوسیله نرم افزار پری - پروبیت آنالیز گردید. اثر عصاره بر مراحل مختلف رشدی کنه به کمک طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اندازه گیری شد. عصاره های پوست و مغز دانه گیاه در مراحل مختلف زندگی کنه اعم از تخم، پوره و افراد کامل، مرگ و میر ایجاد کردند. حساس ترین مرحله زندگی کنه دو نقطه ای، مرحله پورگی شناخته شد. کمترین میزان LC50 (39/82mg/ml ) از تاثیر عصاره مغز دانه بر مرحله پورگی کنه و بیشترین میزان LC50 (48/27mg/ml) از تاثیر عصاره پوست دانه بر تخم کنه به دست آمد. از نظر توان کنترل، عصاره پوست دانه و مغز دانه، با یکدیگر اختلاف معنی داری نشان ندادند. میانگین تعداد تخم کنه در روز در تیمار با عصاره های پوست و مغز دانه به ترتیب 3/5 و 4/1 روز و میانگین طول دوره تخم گذاری به ترتیب 8/9 و 8/1 روز برآورد شد که در مقایسه با شاهد تعداد (9 تخم در روز) بیش از 60% و طول دوره تخمریزی (16 روز) نزدیک به 50 درصد کاهش نشان داد. با توجه به اینکه پوست دانه در مراحل تهیه فراورده های دارویی از گیاه جینکو حذف می شود، این آزمایش با نشان دادن تاثیر مثبت عصاره پوست دانه در کنترل کنه تارتن دو نقطه ای، زمینه استفاده از این ضایعات را در تهیه ترکیبات آفت کش فراهم می سازد.

Authors

پریا ترک

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه گیاه پزشکی، پردیس کشاورزی دانشگاه تهران

قدرت اله صباحی

استادیار گروه گیاه پزشکی، پردیس کشاورزی دانشگاه تهران

خلیل طالبی جهرمی

استاد گروه گیاه پزشکی، پردیس کشاورزی دانشگاه تهران