کمال حاج محمدنیا قالی باف - کارشناس ارشد آموزشی گروه زراعت و اصلاح ، نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حسن راشد محصل - استاد گروه زراعت و اصلاح ، نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری محلاتی - استاد گروه زراعت و اصلاح ، نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
اسکندر زند - استاد پژوهش، بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی ایران

به منظور بررسی تغییرات اسیدیته آب (شامل هفت سطح pH معادل 4، 5، 6، 7، 8، 9 و 10) در مخزن سمپاش گلایفوسیت (Roundup®, 41% SL) و نیکوسولفورون (Cruse®, 4% SC) در کنترل علف های هرز سوروف (Echinochloa crus-galli) و گاوپنبه (Abutilon theophrasti)، دو آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل 7×2 و در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تکرار (به انضمام 3 گلدان شاهد علف هرز برای هر سطح pH) در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1390 اجرا شد. گلایفوسیت و نیکوسولفورون به ترتیب در مقادیر 158 و 22 گرم ماده موثره در هکتار (بدون مویان) به صورت پس رویشی در مرحله 3 تا 4 برگی علف های هرز در حجم سمپاشی 250 لیتر در هکتار اعمال شدند. نتایج نشان داد که بقاء، ارتفاع بوته، سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی (درصد شاهد) علف های هرز به طور معنی داری (0/01≥P) تحت تاثیر تغییرات pH محلول علف کش ها قرار گرفتند. علف کش نیکوسولفورون در pH های 7 و 8 آب مخزن سمپاش بیشترین تاثیر را در کنترل علف هرز سوروف ایجاد کرد، در صورتی که بیشترین کارایی نیکوسولفورون بر گاوپنبه در 8=pH به دست آمد. این در حالی بود که علف کش گلایفوسیت در اسیدیته آب معادل 7-6 و 6 بهترین کنترل را به ترتیب روی علف های هرز سوروف و گاوپنبه نشان داد. در مجموع، pH های قلیایی تر آب برای کارایی نیکوسولفورون در مقایسه با گلایفوسیت مناسب بودند. نتایج این آزمایش، نقش pH آب مخزن سمپاش بر کارایی علف کش های گلایفوسیت و نیکوسولفورون در کنترل علف های هرز سوروف و گاوپنبه را مورد تاکید قرار داد.

پس رویشی، زیست توده، کیفیت محلول، مویان