مهری تبرمابه - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم زمین، دانشکده علومطبیعی، دانشگاه تبریز
عبدالرضا واعظی هیر - استادیار گروه علوم زمین، دانشکده علومطبیعی، دانشگاه تبریز

رفع آلودگی آبهای زیرزمینی هزینه زیادی دارد از این رو لازم است از روش مناسبی برای پیشگیری از آلودگی استفاده شود . یکی از راه های جلوگیری از آلودگی منابع آب های زیرمینی، شناسایی نواحی مستعد در برابر آلودگی های سطحی می باشد. به همین منظور جهت پتانسیل یابی آلودگی منابع آب زیرزمینی در دشت تبریز از مدل دراستیک DRASTIC استفاده و نقشه آسیب پذیری آبخوان در مقابل آلودگی تهیه شد. نقشه پهنه بندی آسیب پذیری برگرفته از نتایج، نشان می دهد که 55/84 درصد از منطقه دارای اندیس دراستیک بین 140-120 بوده که از لحاظ آسیب پذیری در محدوده کم تا متوسط قرار می گیرد. و به ترتیب 22/08، 21/81، 0/26 درصد در محدوده متوسط تا زیاد، کم و زیاد قرار دارند. با تحلیل حساسیت به روش حذف پارامتر و نیز تحلیل حساسیت به روش تک پارامتری، میزان تاثیرگذاری هرکدام از پارامترها درآلوده سازی آبخوان مورد ارزیابی قرا گرفتند . نتایج هر دو تحلیل نشان می دهند که مهمترین پارامتر تاثیرگذار بر شاخص آسیب پذیری، عمق سطح آب می باشد. با همپوشانی نقشه کاربری اراضی و نقشه آسیب پذیری ،DRASTIC، نواحی دارای آسیب پذیری متفاوت، تحت خطر آلودگی ناشی از کشاورزی، مشخص گردید و در نهایت نقشه پراکندگی مقادیر نیترات و مدل SINTACS نیز نتایج حاصل از مدل را تایید می کند

آبخوان، دراستیک، پتانسیل آلودگی، دشت تبریز، تحلیل حساسیت