سیده سهیلا نوربخش - دانشجوی کارشناسی ارشد ، گروه ، مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
مهدی قبادی نیا - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
عبدالرزاق دانش شهرکی - استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
محمدرضا نوری امام زاده یی - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد

برنامه ریزی آبیاری یکی از اقدامات مهم در راستای افزایش تولید کمی و کیفی محصول است. در واقع هدف از برنامه ریزی آبیاری کنترل وضعیت آب در گیاه برای رسیدن به سطح مطلوب از عملکرد گیاه می باشد. عامل مهمی که تنش آبی گیاه و در نهایت میزان عملکرد به آن بستگی داشته و در برنامه ریزی آبیاری نیز مورد استفاده قرار می گیرد، زمان آبیاری است. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر زمان و میزان آب آبیاری بر کارآیی مصرف آب، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا در سال 1391 در دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی و به صورت فاکتوریل شامل چهار سطح زمان آبیاری ساعت های 6، 8، 14 و 18 و دو سطح میزان آب آبیاری (آبیاری کامل و کم آبیاری) در چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد آبیاری در ساعت های مختلف روز کارآیی مصرف آب، میزان آب مصرفی، تعداد غلاف در بوته، وزن 100 دانه و عملکرد دانه را تحت تاثیر قرار می دهد ، به گونه ای که کارآیی مصرف آب تیمار آبیاری 6 صبح، 18/5 درصد نسبت به تیمار آبیاری ساعت 14 افزایش نشان داد. در حالی که زمان آبیاری اثر معنی داری بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی و طول غلاف نداشت. همچنین میزان آبیاری بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی ، تعداد غلاف دربوته، طول غلاف و وزن صد دانه معنی دار بود. در مجموع بررسی ها نشان داد که حداکثر میزان صفات اندازه گیری شده در تیمارآبیاری 6 صبح حاصل گردید

ساعت آبیاری، کم آبیاری، کارآیی مصرف آب، لوبیا