بررسی پراکنش باکتری های حلکننده فسفات و فعالیت فسفاتازی خاک در کاربری های متفاوت

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 362

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSW-29-6_023

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

Abstract:

منظور بررسی تاثیر کاربریهای مختلف، اثر اقلیم و خواص فیزیکی و شیمیایی متفاوت بر جمعیت حل کنندگان فسفات و فعالیت فسفاتاز اسیدی و قلیایی خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی درسه کاربری مختلف (لگوم، غلات و عدم کشت ) با دو اقلیم متفاوت (نیمه مرطوب: منطقه فندقلو و نیمه خشک منطقه نمین- اردبیل) انجام شد. نتایج به دست آمده از شمارش جمعیت میکروبی در دو اقلیم نیمه مرطوب و نیمه خشک، بیشترین تعداد کل میکروبی را در کاربری لگوم (بیش از 6 log cfu/g) نشان داد. همچنین بیشترین جمعیت باکتری های حل کننده فسفات آلی و معدنی در کاربری عدم کشت تحت اقلیم نیمه مرطوب (زمین های تحت پوشش چمن و مرتع) مشاهده شد 5/3 log cfu/g . سنجش آنزیمی نیز نشان داد که میزان فسفاتاز اسیدی 430µg pNP/g.h در اقلیم نیمه مرطوب نسبت به نیمه خشک حدود سه برابر افزایش داشته است که این امر حاکی از تبعیت این آنزیم از رطوبت خاک و به تبع آن پوشش گیاهی بهتر و میزان مواد آلی بالا در اقلیم نیمه مرطوب می باشد که خود افزایش فعالیت ریزجانداران خاک و محتوای آنزیمی خاک را به دنبال دارد. همچنین، نتایج این تحقیق نشان داد که میزان تغییرات آنزیم فسفاتاز قلیایی تحت اثر متقابل اقلیم و کاربری بوده است که بالاترین میزان فعالیت این آنزیم تحت کاربری لگوم و اقلیم نیمه خشک مشاهده شد 810 µg pNP/g.h شاید بتوان PH، بالاتر خاک در اقلیم نیمه خشک را دلیل این امر دانست، بعلاوه ممکن است حمایت ریزوسفر گیاهان لگوم از ریزجانداران مولد فسفاتاز قلیایی دلیل دیگری بر بالا بودن این پارامتر در کاربری لگوم نسبت به سایر کاربری ها باشد.

Keywords:

حل کنندگان فسفات , فسفاتاز اسیدی و قلیایی , فسفر

Authors

محمدرضا ساریخانی

استادیار گرایش بیولوژی و بیوتکنولوژیخاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

نسترن چلبیانلو

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گرایش بیولوژی و بیوتکنولوژیخاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

چلبیانلو علویکیا

استادیار گروه بهنژادی و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز