مجتبی ایرانی - گروه عمران، واحدمشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد
فرهاد خام چین خادمی - گروه عمران، واحدمشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد

تخمین بارش ناحیه ای (روزانه، ماهانه و...) نیاز اساسی بسیاری از پروژه های آب و هواشناسی است. روش های مختلفی در این خصوص وجود دارد که اجزاء محدود یکی از آن ها است. این تحقیق با هدف تخمین بارش ناحیه ای در مقیاس روزانه، ماهانه و سالانه در حوضه آبریز دشت مشهد با یک دوره آماری 16 ساله 1391-1376 برای 42 ایستگاه باران سنجی با روش گلرکین (یکی از روش های اجزاء محدود ) صورت پذیرفت . سپس با روش های مرسوم دیگر نظیر روش میانگین ریاضی، تیسن، کریجینگ و IDW مقایسه شد. تحلیل روش های تیسن،کریجینگ و IDW در محیط نرم افزاری ArcGIS10 روش اجزا محدود با برنامه نویسی MATLAB انجام گرفت. روش مبنای مقایسه، روش منحنی همباران قرا رگرفت . نتایج نشان داد که روش اجزاء محدود (بر اساس RMSE) نسبت به روش میانگین ریاضی از دقت بالایی برخوردار، نسبت به روش کریجینگ و IDW تقریبا دارای دقت یکسان و در مقایسه با روش تیسن دارای مقدار کمی خطا بود.

تابع درونیاب، دشت مشهد، روش گلرکین