تعیین ضریب فرسایش پذیری بین شیاری خاک بر اساس سیستم های فازی و فازی- ژنتیک دراستان آذربایجان شرقی

در این تحقیق، جهت برآورد ضریب فرسایش پذیری بین شیاری خاک از روی خصوصیات سهل الوصول از علم منطق فازی و فازی-ژنتیک استفاده شد. بدین ترتیب ابتدا 36 سری خاک با تفرق خصوصیات بالا انتخاب و برخی از خصوصیات آ نها از قبیل بافت، ماده آلی، کربنات کلسیم معادل، گچ و pH و EC ،CEC ،SAR ،ESP با روش های متداول آزمایشگاهی در سال 1387 تعیین گردید . همچنین بعد فراکتالی خاکدانه های خاک با استفاده از الک مرطوب و بدون اصلاح شن با استفاده از مدل رییو و اسپوزیتو محاسبه و ضریب فرسایش پذیری بین شیاری خاک به کمک دستگاه شبیه ساز باران، و اندازه گیری شدت تولید رواناب و رسوب تعیین شد. سپس با استفاده از تحلیل آماری متغیرهای درصد شن و بعد فرکتالی خاکدانه ها به عنوان ورودی مدل ها و متغیر ضریب فرسایش پذیری بین شیاری به عنوان خروجی مدل انتخاب گردید و متغیرهای کلامی خصوصیات فوق و تابع عضویت آن ها تعریف گردید . سپس در سیستم استنتاج ممدانی قوانین مدل نوشته شد. در نهایت خروجی مدل با استفاده از روش میانگین وزنی غیرفازی شد. یک بار دیگر توابع عضویت و وزن قوانین با الگوریتم ژنتیک بهینه گردید و بهینه هر وزن، در سیستم فازی وارد شده و توابع فازی بهینه شده به دست آمد . مقادیر R2 و RMSE و GSDER و GMER برای مدل فازی به ترتیب برابر 0/63، 592755، 1/31، 1/38 برای مدل فازی -ژنتیک به ترتیب برابر 0/70، 441942، 1/10، 1/04 به دست آمد، که حاکی از دقت و کارآیی بالاتر مدل فازی-ژنتیک نسبت به مدل فازی و بیش برآوردی و پخشیدگی نسبتا زیادتر داده های تخمینی مدل فازی نسبت به مدل فازی-ژنتیک می باشد

Keywords:

بعد فراکتالی خاکدانه ها , درصد شن , شبیه ساز باران , قوانین مدل