فرید فیض اله پور - دانشجوی کارشناسی ارشد آ بیاری و زهکشی گروه آبیاری و زهکشی، دانشگاه تربیت مدرس
مهدی کوچک زاده - دانشیار گروه آبیاری و زهکشی، دانشگاه تربیت مدرس
فریبرز عباسی - استاد موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
محمد نبی غیبی - استادیار موسسه تحقیقات خاک و آب

کود آبیاری به دلیل امکان مصرف تقسیطی عناصر غذایی روشی موثر برای افزایش کار آیی مصرف آب و کود و کاهش تلفات کودهای نیتروژنی است. در پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر مصرف تقسیطی کود اوره در کودآبیاری جویچ های بر تلفات کود، تحقیقی بر روی ذرت دانه ای رقم سینگل کراس 260 در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر (کرج) در سال زراعی 1392 انجام شد. این آزمایش شامل 7 تیمار به صورت یک تیمار پخش سطحی کود و شش تیمار کودآبیاری بود و در چهار تکرار انجام گردید. طرح آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید. فاکتور اول S شامل دو سطح تقسیط کود اوره (سه و چهار تقسیطی) و فاکتور دوم N شامل سه سطح کودی 100، 80، 60 درصد توصیه کودی بود. تیمارهای کودآبیاری در نهایت با روش کود دهی سطحی مورد مقایسه قرار گرفتند. کود مورد نیاز در تیمار سنتی در دو تقسیط مساوی و به صورت پخش سطحی به خاک اضافه گردید. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها، درصد تلفات نیتروژن از طریق رواناب سطحی، تحت تاثیر مقدار کود مصرفی و اثر متقابل آن با تقسیط کود قرار گرفت. بیشترین تلفات نیتروژن توسط رواناب، در سطح کودی 100 درصد اتفاق افتاد و تفاوت معنی داری بین سطوح 60 و 80 درصد توصیه کودی حاصل نشد. از لحاظ درصد نیتروژن باقی مانده در خاک، تیمار سنتی با روش پخش سطحی کود، دارای بیشترین مقدار نیتروژن موجود در خاک بعد از آزمایشات کودآبیاری بود. علاوه بر این در بررسی اثر متقابل تقسیط و مقدار کود مصرفی مشاهده شد که با کاربرد تنها 60 درصد توصیه کودی طی چهار تقسیط مساوی در طول فصل رشد، می توان ضمن دست یابی به عملکرد مطلوب، میزان آلودگی زیست محیطی را کاهش داد.

پخش سطحی، ذرت، رواناب، کارآیی مصرف کود