مقایسه چهار روش محاسبه وزن در ارزیابی تناسب اراضی به کمک منطق فازی برای پیش بینیعملکرد گندم

مطالعه حاضر با هدف مقایسه چهار روش محاسبه وزن در ارزیابی کیفی و کمی تناسب اراضی با استفاده از منطق فازی برای پیش بینی عملکرد گندم در شهر کیان، استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. در این مطالعه وزن خصوصیت ها و کیفیت های موثر بر گندم شامل خ صوصیات اقلیمی و ویژگی های خاک با استفاده از چهار روش شبکه عصبی با یک نرون و چهار نرون، حداقل مجذورات جزیى و رگرسیون چند متغیره محاسبه شد. در همه روش های وزن دهی بیشترین وزن مربوط به سنگریزه و کمترین وزن مربوط به رس بود. مقایسه نتایج ارزیابی به روش فازی به هر چهار روش محاسبه وزن از طریق مقایسه ضریب تبیین معادلات رگرسیونی بین شاخص اراضی و تولید مشاهده شده انجام گرفت. ضریب تبیین بین تولید مشاهده شده و تولید پیش بینی شده برای روش محاسبه وزن شبکه عصبی با یک نرون و چهار نرون، حداقل مجذورات جزیى و رگرسیون چند متغیره به ترتیب 0/595، 0/56، 0/596، 0/6 به دست آمد. نتایج استفاده از وزن تخمین زده شده به وسیله سه روش شبکه عصبی با یک نرون، حداقل مجذورات جزیى و رگرسیون چند متغیره در روش فازی مشابه بود و بیشترین ضریب تبیین و کم ترین مقادیر جذر میانگین مربعات خطاها در بین مدل ها برای این سه روش به دست آمد. اما در مورد شبکه عصبی استفاده از یک نرون به جای چهار نرون با تفاوتی اندک کارآمدتر بود. ضریب تبیین نسبتا کم به دست آمده از روشهای مورد استفاده حاکی از اهمیت مدیریت اراضی در میزان عملکرد دارد . نتایج این مطالعه بر ضرورت وارد نمودن پارامارهای مدیریتی در محاسبات ارزیابی اراضی دلالت نمود.

Keywords:

حداقل مجذورات جزیى , خصوصیات اراضی , رگرسیون چند متغیره , شبکه های عصبی , شهرکیان