مرضیه اردستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان شیوع اختلالات رفتاری و بهداشت روانی در کودکان مبتلا به سرطان انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، 185 کودک 6 تا 14 سال است که از پرسشنامههای اختلال رفتاری کودکان و بهداشت روانی کودکان ( 4 CSI (استفاده شده است. برای مقایسه میزان شیوع اختلالهای رفتاری در بین کودکان مبتلا به سرطان بانسبت ادعا شده در کودکان غیرمبتلا به سرطان از روش مقایسه یک نسبت با نسبت ادعا شده و بررسی تفاوت سطح میانگینهای بهداشت روانی آنان روش مقایسه میانگینها استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که میزان شیوع بیشفعالی- پرخاشگری در کودکان مبتلا به سرطان12 درصد میباشد. بنابراین در گروه مورد سنجش پرخاشگری و بیشفعالی آنها پایینتر از معیار جامعه بوده و اضطراب- افسردگی 91 درصد در سطح معناداری 1 صدم درصد قرار داشته و سطحاضطراب- افسردگی آنها بالاتر از معیار جامعه میباشد. تحلیل دادهها نشان میدهد که ناسازگاری اجتماعی 6 درصد در سطح معناداری 1 صدم درصد قرار دارد. بنابراین در گروه مورد سنجش ناسازگاری اجتماعی آنها پایینتر از معیار جامعه است. و رفتارهای ضداجتماعی 15 درصد در سطح معناداری 1 صدم درصد قرار دارد. از اینرو میتوان گفت گروه موردسنجش رفتارهای ضداجتماعی آنها پایینتر از معیار جامعه است و کمبود توجه و حواسپرتی 15 درصد در سطح معناداری 1 صدم درصد است. پس گروه مورد کمبود توجه و حواسپرتی آنها بالاتر از معیار جامعه میباشد. میانگین سطح بهداشتروانی کودکان مبتلا به سرطان 6/57 و معیار آن در کودکان غیرمبتلا 71 است. بنابراین سطح بهداشت روانی آنان با یکدیگر متفاوت نیست.

شیو ع اختلالات رفتاری، بهداشت روانی، کودکان مبتلا به سرطان