اعظم نادری - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
مهدی فرزاد کیا - استاد گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علم پزشکی ایران تهران

از فرایند لجن فعال برای تصفیه بیولوژیکی فاضلاب های شهری و پساب های صنعتی به طور گسترده ای در جهان استفاده می شود یکی از مشکلات این فرایند تولید بیش از اندازه لجن است با توجه به قوانین سخت گیرانه محیطی در مورد دفع لجن مازاد هزینه تصفیه و دفع لجن حدود 60 درصد از هزینه های بهره برداری تصفیه خانه ها را شامل می شود از این رو طی سال های اخیر کمینه سازی تولید لجن در تصفیه بیولوژیکی فاضلاب مورد توجه قرار گرفته است روش های متعدد فیزیکی شیمیایی و مکانیکی برای بهبود کاهش لجن ارایه شده است این روش ها در اغلب موارد نیاز به سرمایه گذاری بالا و هزینه های بالا بهره برداری دارند فناوری استفاده از راکتورهای کرمی بسیاری از محدودیت های این روش ها را ندارد در این مقاله ویژگی های این روش و پژوهش های انجام شده در این زمینه به صورت مروری مورد توجه قرار گرفت

لجن فعال،کمینه سازی لجن،راکتورهای کرمی،شکارگری