تاثیر رسانه های گروهی درتربیت فرزندان

تربیت فرزندان در ابعاد جسمی، علمی، مهارتی، اجتماعی، عاطفی و اخلاقی یکی از وظایف والدین درچارچوب دین است .بدون تردید همراه با متحول شدن جوامع، مقوله تربیت نیز با الزامات و شرایط جدیدی مواجه خواهد بود. در عصر حاضر شاهدیم فرزندان از ظرفیت تربیتی خانواده با مفهوم عام آن مشتمل بر اقوام و بستگان، محروم و این نهاد اجتماعی به جزیره کوچکی بدل شده است. از سوی دیگر اقتضایات زندگی از جمله شرایط اشتغال سبب شده است تا ارتباط والدین با فرزندان در حداقل سطح ممکن صورت پذیرد و رشد فرزندان با حضور کمرنگ و بعضا غیبت والدین شکل گیرد. لاجرم برخی نهادهای اجتماعی بتدریج متکفل وظایفی شده اند که به عهده والدین بوده است. تربیت فرزندان، البته بدون آنکه بدرستی تبیین شود، بین والدین و عمدتا مدرسه تقسیم شده است. اگرچه مدارس نقش بسیار مهمی در تربیت فرزندان ایفا می کنند، اما رسانه ها با ورودی پرقدرت به حریم خانواده ها با تاثیرگذاری بعضا بیش از والدین، نقشی محوری در تربیت به عهده گرفته اند. گفته می شود بیش از 70 درصد مردم، اوقات فراغتشان را داخل منزل و صرف برنامه های صدا و سیما می کنند. همچنین درصد قابلتوجهی از این زمان به صورت انفرادی صرف می شود. رشد سریع فناوری، حوزه رسانه را نیز به طور پیوسته متاثر می سازد و هر روز شاهد ظهور جلوه ای نو از رسانه ها در فضای مجازی هستیم. هنوز بهره برداری از آی پی تی وی همه گیر نشده نسل جدیدی از رسانه های دیداری، شنیداری با عنوان تلویزیون های هوشمند یا تلویزیون های متصل به اینترنت پا به عرصه رقابت با حریفان سنتی خود گذاشته است. با این اوصاف ارتباط والدین با فرزندان از یک سو به دلیل تغییرات به وجود آمده در سبک زندگی طی دهه های اخیر با شیب تندی رو به کاهش گذارده است و از سوی دیگر ظرفیت های مهار نشده موجود در فضای مجازی، فرصت کم باقیمانده برای ارتباط را از هر دو طرف می گیرد و دردناکتر اینکه حریم خانواده با هجوم همه جانبه فرهنگ های معارض درنوردیده شده و فرزندان پاک این مرز و بوم در مواجهه با خطرات بی شمار این فضا بی دفاع مانده اند. با این اوصاف ارتباط والدین با فرزندان از یک سو به دلیل تغییرات به وجود آمده در سبک زندگی طی دهه های اخیر با شیب تندی رو به کاهش گذارده است و از سوی دیگر ظرفیت های مهار نشده موجود در فضای مجازی، فرصت کم باقیمانده برای ارتباط را از هر دو طرف می گیرد و دردناکتر اینکه حریم خانواده با هجوم همه جانبه فرهنگ های معارض درنوردیده شده و فرزندان پاک این مرز و بوم در مواجهه با خطرات بی شمار این فضا بی دفاع مانده اند. عدم آگاهی والدین نسبت به تهدیدهای این فضا، امکان نظارت و کنترل را منتفی می کند. دیگر صحبت از صیانت از فرزندان در برابر افراد غریبه، مشابه آنچه در جهان واقعی انجام می دهیم، بی معنی خواهد بود و والدین در تربیت فرزندان نقشی انفعالی به عهده خواهند داشتباید توجه کرد در کنار تهدیدها و نقاط ضعف پیش گفته، فضای مجازی در بسیاری از موفقیت ها و پیشرفت های کشور در عرصه های مختلف علوم و خدمات و بهبود زندگی مردم نقشی بی بدیل داشته است. بر همین مبناست که رهبر معظم انقلاب اسلامی می فرمایند اینترنت از نعمات الهی است و یقینا باید از نعمات الهی به بهترین نحو ممکن بهره برد.

Keywords:

تاثیر , رسانه های گروهی , تربیت , فرزندان