فرزانه نورایی - کارشناسی مطالعات اجتماعی، مدیر دبستان هاجردوره اول ناحیه دو زاهدان

افت تحصیلی یکی از مشکلات عمده ی نظام آموزشی درکشور است و هر سال مقادیر زیادی از امکانات مالی و نیروهای انسانی،آموزشی و پرورشی به این معضل اختصاص می یابد. عدم هماهنگی مدرسه و خانواده در مسایل تربیتی و آموزشی به علت عدم مراجعه والدین به مدرسه و یا عدم فراخونی اولیاء به مدرسه از جانب مسیوولان فعالیت های تربیتی خانه و مدرسه بایکدیگر در تعارض بوده،و برای دانش آموز ایجاد حیرت و سرگردانی می کند. در کلاس های درس معمولا معلم از شاگردان سوال می کند و آن ها پاسخ می گویند این پرسش و پاسخ ها اغلب طوطی وار بوده ونیز عدم درک ارتباط بین مطالب درسی و تجاربواقعی زندگی و احیانا مشاهده تضاد و تناقض بین این دو موجب می شود که یادگیرنده درسراسر موضوع یادگیری مقاومت منفی از خود نشان دهد و همین امر نگرش منفی نسبت به درس و مدرسه یکی از علل عمده افت تحصیلی به شمار می رود.ویژگی های روانی و جسمانی دانش آموزان، به بیان دیگر یکی از عوامل مهم در یادگیری دروس، تمرکز حواس دانش آموزان می باشد دانش آموزانی که دچار اضطراب و ناراحتی هایی ازاین قبیل باشند، از نظر تحصیلی دچار افت میگردند و سلامت روانی آن ها به خطر می افتد که والدین می بایست در بهبود سلامت آن ها بکوشد. خانواده اولین مکانی است که کودک در آن زندگی می کند و تربیت می یابد ،بسیاری از روانشناسان معتقدند که شخصیت کودک در شش سال اول زندگی شکل می گیرد.بنابراین خانواده به عنوان اولین نهاد اجتماعی می تواند نقش بارزی در افت و یا پیش رفت تحصیلی داشته باشد و شایدهم بتوان گفت که عامل موثر در شکل گیری نگرش دانش آموز نسبت به تحصیل ، خانواده است ، که با مساعد کردن محیط خانواده می توانند باعث پیشرفت فرزندان خود گردند تعامل بین خانواده ومدرسه مهترین عامل در کاهش افت تحصیلی استکه این مهم در مدارس حاشیه شهرها بیشتر تاثیر گذار است چون این تعامل کمتر در حاشیه شهرها در روابط اولیای مدرسه وخانواده مشهود است .

بررسی،افت تحصیلی،چالش ها،مدارس،راهکارها