تناص قرآنی در صحیفه رضویه با تکیه بر زیارتهای جامعه

قرآن کریم و مسایل مربوط به آن، پیوسته از موضوعات مهمی بوده است که نصبالعین پژوهشگران و محققان قرار گرفته است و تاثیر ژرف آموزههای این کتاب مقدس از زمان نزول آن، تا عصر حاضر بر همگان آشکار است. یکی از رایجترین شیوه های بهره گیری از قرآن کریم، تناص و بهرهگیری از آیات قرآنی است. صحیف ه رضویه یکی از برجستهترین متون عربی نگارش یافته است که از این شیوه بهره برده است. با سیری در این کتاب مقدس میتوان به این نتیجه رسید که در اکثر دعاها و زیارتها، از آیات قرآنی استفاده شده است. در این کتاب گرانسنگ، گاهی عین آیات وحی به کار گرفته شده و در پارهای دیگر آیات، با تغییراتی همراه بوده است. از جمله این تغییرات میتوان به جابحایی کلمات، تغییر الفاظ و ضمایر یا صیغ افعال اشار ه ه نمود. در این پژوهش سعی شده است که بینامتنی مستقیم و بینامتنی غیرمستقیم در این کتاب مورد بررسی قرار گیرد.جامعه آماری نیز هشت زیارت از زیارتهای جامعه میباشد.

Keywords:

قرآن کریم , صحیفه رضویه , تناص , زیارتهای جامعه