زینب قلی پورسوته - دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق، دانشگاه آزاد بابل
علی اکبر ایزدی فرد - عضو هییت علمی دانشگاه مازندران

امروزه به دلیل وجود تکنولوژی های پیشرفته علمی در تمامی عرصه ها بشر توانسته است بسیاری از خواسته های خود را جامه ی عمل بپوشاند ومساله تعیین و تغییر جنسیت یکی از آن خواسته هاست که تحقق پیدا نموده است، لکن مخالفانی هم به دنبال داشته است؛ مقاله ی حاضر برآن بوده تا مطالبی را پیرامون روشPGDکه نوعی تعیین جنسیت جنین با ضریب اطمینان صد در صد است به طور صحیح و شفاف عنوان نماید و به این پاسخ برسد که چه اندازه در علم پزشکی این امر شدنی است و چه میزان در علم فقه از مشروعیت برخوردار است و چه مقدار از قوانین حقوقیبهره مند است بنابراین در دو حیطه ی ادله ی پزشکی و غیر پزشکی، نظریات موافقین و مخالفین را مطرح نموده است. همچنین به بررسی نظریات موافق و مخالف در زمینه تعیین و تغییر جنسیت طفل پرداخته است و لزوم وجوب این امر و یا تمایل والدین برای تحقق این امر را مورد بررسی قرارداده است. خلاصه پژوهش اینکه تعیین جنسیت جنین به روشPGDبر اساس ادله ی ارایه شده ی پزشکی و غیر پزشکی مشروعیت دارد و تغییرجنسیت جنین نیز با توجه به بناء عقلا در امکان تحقق در ماه های اول و دوم بر اساس نوع تغذیه مادر و تاثیر دعا در ماه چهارم بارداری به استناد روایات، امکان پذیر می باشد؛ و تعیین جنسیت طفل که دچار ابهام جنسی باشد بر اساس قاعده ی لاضرر، نفی عسر و حرج و اصل جواز مداوا، واجب و از بدیهیات عقلیه است و تغییرجنسیت طفل هم که مشمول قاعده ی کلی تغییر جنسیت می گردد، مشروعیت دارد چرا که اصل عمل تغییرجنسیت جایز است مگر این که مستلزم فعل حرام از قبیل نگاه و لمس حرام گردد، که این مسیله در مورد طفل صغیر صدق نمی کند چرا که به سن بلوغ نرسیده و تکلیفی بر او نیست، لکن در این جا مخاطراتی که احیانا آینده کودک را به خطر می اندازد، تحت الشعاع قرار می گیرد

جنسیت - تعیین جنسیت - تغییر جنسیت - جنین – طفل