مرگ عرفانی در داستانهای مثنوی

مفهوم مرگ از مفاهیمی است که همواره اندیشه آدمیان را به خود مشغول داشته است و سخن هیچ یک از سخن سرایان فارسی از این مقوله خالی نیست. اهمیت این مفهوم آنقدر زیاد است که به عنوان یکی از مهم ترین قسمت های فرهنگ انسانها محسوب می شود. مولانا ازمرگ واهمه ای نداشته است و مرگ را راهی برای رسیدن به حضرت حق و پیوستن روح به عالم معنا می دانسته است. در این پژوهش که به روش تحلیلی توصیفی انجام گرفته است، سعی شده است تا مساله مرگ اندیشی در شعر مولانا مورد نقد و تحلیل –قرار گیرد. و هدف بررسی دیدگاه و شیوه برخورد مولانا با این مفهوم است

Keywords:

مرگ , مولانا , مرگ اندیشی عرفانی , زندگی