حکمرانی خوب در ایران و اثرات آن کیفیت زندگی مردمی

حکمرانی خوب از جمله حوزههای تحقیق و نظریه پردازی در علم سیاست و جامعه شناسی است که اهمیت روزافزونی در تحقیقات حوزههای اجتماعی،سیاسی و اقتصادی دارد. این تحقیقات هم عملکرد ساخت و نظام سیاسی را مد نظر دارد و هم کیفیت زندگی سیاسی اجتماعی مردم و چگونگیاثرگذاری عملکردهای دولتی بر آن را. این تحقیقات و نتایج حاصل از آنها میتواند به شکل واضح و کاملا مهمی با بحث کارآمدی و مشروعیت هر نظام سیاسی ای مرتبط گردد؛ چرا که شاخصها و بررسیهای نظری و عینی انجام شده در بحث حکمرانی خوب به وضوح به کیفیت بالا یا پایین عملکردحکومتها و دولتها نظر دارد. علاوه بر مباحث نظری ، پژوهش ملموستر از وضعیت کیفی زندگی در ایران و ارتباط آن با عملکرد سیاسی حکومت و حتی دولت اهمیتی برجسته دارد. ساختارهای رسمی دولت ابزاریاند که از طریق آنها تصمیمات اتخاذ و اجرا میشوند. این تصمیمات میتوانند به کارآمدی وتعمیق مثبتنگرانهی ارتباط هر نظام سیاسی با مردم آن منجر شوند. این امر با اثرگذاری بر کیفیت زندگی مردم، به راحتی مفاهیمی نظیر شایستگی، رقابت، کوشش، حل منازعات اجتماعی و سیاسی و عدالت اجتماعی را متاثر میکند و بازخورد آن به شکل مستقیم به خود دولت باز میگردد. بنابراینمساله محوری ما بر این متمرکز است که عملکرد دولت در ایران چگونه بر کارآمدی نظام سیاسی و کیفیت زندگی مردم و در نتیجه رابطه و نگرش مردم نسبت به دولت اثرگذار است. عمده ترین پاسخ ما نیز این است که مطابق شاخصهای حکمرانی خوب در سالهای گذشته بر کیفیت زندگی مردم ایرانافت شدیدی داشته و شایستگی افراد در کسب مناصب حرفهای، رقابتهای عادلانه و حرفهای، عدالت اجتماعی و مکانیسمهای حل و فصل منازعات اجتماعی و سیاسی را به شدت تحلیل برده است. این امر سبب نگرش غیرخوشبینانه مردم، آسیب دیدن کارآمدی و شاید مشروعیت از پایی به بالا و مردمی و در نهایت آسیبزایی در رابطه بخشهای خصوصی اقتصاد ایران با بخش دولتی شده است. برای تغییر این شرایط، پیشنهادات این متن در نتیجهگیری آن ارایه شدهاند.

Keywords:

حکمرانی خوب , کیفیت زندگی , رفاه اجتماعی , فساد , مشارکت , پاسخگویی , مسیولیتپذیری , عدالت اجتماعی