ابوطالب جعفری

ایران وعربستان دو کشور مهم در خاور میانه محسوب می شوند هرچند اختلافات مذهبی میان دو کشور وجود دارد اما اشتراکات فرا مذهبی )دینی ( نیز وجود دارد که این دو روند روابط خارجه این دو کشور را در ادوار مختلف بنا نهاده است سوالی که در مقاله حاضر مطرح استاین است که اساسا چه مسایلی در استحکام وگسست روابط بین دو کشور در سالهای 84 تا 94 دخیل بوده که می توان گفت مسایل منطقه ای ازجمله تحولات سوریه بوده ونقطه ی اختلاف فی مابین این است که عربستان برخلع بشار اسد تاکید دارد ومعتقد است بشار اسد بایدحکومت را واگذارد اما ایران بر ماندن بشار اسد تاکید دارد وتحولات اخیر در سوریه را نه اعتراضات مردمی بلکه حضور گروه های تروریستی می داند که از سوی اسراییل ،عربستان ،قطر و کویت به وجود آمده اند مطالعات نشان می دهد هرچه از دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد گذشته روابط دو کشور رو به سردی گرایش پیدا کرده وتنش بین ایران وعربستان شدت گرفته است .اساسا تعلقات طرفین نسبت به حوزه های نفوذشان و ورود هر یک به حوزه تحت نفوذ دیگری علل اصلی این تنش ها بوده است که منجر به تخاصم وحتی تهدیدلفظی بین دولتمردان دو کشور در سالهای اخیر گردید بنابر این آنچه مسلم است عربستان خود رامدافع تسنن در منطقه میداند و ایران خود را مدافع تشیع در منطقه می خواند .قدرمسلم آنست که مسایل ژیوپلتیکی منطقه یا تاثیر گذار بر روابط ایران وعربستان می باشد یا تاثیر پذیر از این روابط می باشد .

ژیوپلتیک ،سوریه ، ایران ،عربستان ،تشیع وتسنن