سیروس جهانی نژاد
میلاد بیگی زاده

طرفین یا انعقاد قرارداد دنبال منافعی هستند که در راستای آن منافع، قرارداد را یستهاند که طبعا نقض آن خسارات وضررهایی را از سوی ناقض یه طرف دی ر وارد میسازد ینایراین یا جبران خسارت کامل یه گونهای که اگر قرارداد اجرا می شد فرد در آن موقعیت قرار میگرفت می توان خسارات طرف دی ر را جبران نمود و طریقه جبران خسارت امری استکه همواره فراسوی جامعه حقوقی کشور است اما مسیله اساسی این است آیا جبران خسارت کامل در نظام حقوقی ایران پذیرفته شده است که زمینه یه این پرسش و پرسشهای نظیر آن تیوری قایل پذیرش از سوی نظام حقوقی کشورمان در مورد تفویت منافع و عدم نفع را است فلذا در این پژوهش سعی یر آن است یه نقد و کنکاش این موضوع پرداخته شود