پلیس و پیشگیری اجتماعی از جرم در آموزه های دینی

پیشگیری اجتماعی، مجموعه اقدامهای پیشگیرانه ای است که بر کلیه محیطهای پیرامون فرد که در فرایند جامعه - پذیری نقش داشته و دارای کارکرد اجتماعی هستند، تاثیر میگذارد. این روش پیشگیری از جرم با تمرکز بر برنامههای تکمیلی، سعی در بهبود بهداشت زندگی خانوادگی، آموزش و تربیت افراد، مسکن، فرصتهای شغلی و اوقات فراغت و... دارد تا محیطی سالم و امن با افرادی سالم و امن ایجاد نماید. در حقیقت پیشگیری اجتماعی به طورمستقیم و غیرمستقیم بر شخصیت افراد تاثیر میگذارد تا از سازماندهی فعالیت خود، حول محور انگیزههای بزهکارانه پرهیزکنند. دراین میان، نقش عوامل آموزههای دینی در سالم سازی محیط اجتماعی و کاهش بزهکاری و جرم، و نیز جایگاه رویکردهای آموزه-های دینی در برنامه پیشگیری از جرم و نظام حقوقی اسلام، از اهمیت ویژهای برخوردار است . نتایج حاصل از پژوهش حاضر، گویای این مهم است که پیشگیری اجتماعی از بزه و جرم، یک جریان دو طرفه بوده که هم پلیس و هم مردم، در آن نقش سازنده و تاثیرگذاری دارند. پلیس با بهرهگیری از اطلاع رسانی مناسب و جلب مشارکت عمومی از طریق روابط عمومی فعال و وضع مقررات خاصی برای افرادی که در معرض جرم بیشتری هستند، نقش خود را در پیشگیری از بزه دیدگی ایفا میکند. در این میان توجه به آموزه های اسلامی و عوامل پیشگیرانه از جرم از قبیل : اعتقاد به توحید-اعتقاد به معاد- اقامه نماز - امربه معروف و نهی از منکر-انفاق و احسان – نظارت و واپایش - تعلیم و آموزش عمومی – تامین نیازهای اقتصادی و معیشتی- پیشگیری از طریق خانواده - حجاب و عفاف – روش الگو دهی و الگو گیری – ترویج فرهنگ صبر، بردباری و شکرگذاری-تاثیر توبه – معاشرت با نیکان و صالحان – فرهنگ قناعت و پرهیز از اسراف و تبذیر و عملیاتی و اجرایی کردن آنها در نظام تعلیم و تربیت، میتواند در پیشگیری ازجرم و بزه، مفید و اثربخش باشد.

Keywords:

پلیس , پیشگیری , پیشگیری اجتماعی , آموزه های دینی , جرم