مریم اسماعیلی - کارشناسی ارشدروانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک
رحیم حمیدی پور - دکترای مشاوره دانشگاه فرهنگیان حکیم فردوسی البرز

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت مثبت اندیشی براسترس خانواده های شاهد و ایثارگر می باشد. پژوهش حاضر با روشنیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. از میانفرزندان شاهد و ایثارگر شهرقم تعداد 50 نفر به عنوان نمونهبصورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.آزمودنی ها در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفته و آزمودنی هایگروه آزمایشی به مدت 6 هفته، هر هفته در یک جلسه آموزشی 90 دقیقه ای، مورد آزمایش مثبت اندیشی قرار گرفتند. در این پژوهش ازپرسش نامه استرس ادراک شده استفاده شده است. دو گروه آزمایشو کنترل در دو موقعیت پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه هاپاسخ دادند و برای تحلیل داده ها از تحلیل مقایسه زوجی استفادهشده است.نتایج این پژوهش نشان می دهد استرس گروه آزمایش که تحتآموزش مثبت اندیشی قرار گرفته اند دارای اختلاف معناداری در ابتداو پایان دوره هستند اما در گروه کنترل بین نمرات پیش آزمون وپس ازمون اختلاف معناداری وجود ندارد. بنابراین نشان می دهد کهآموزش مثبت اندیشی توانسته است بر استرس در گروه آزمایش درمقایسه با گروه کنترل تاثیر مثبت و معناداری داشته باشد.نتیجه گیری کلی: نتایج پژوهش بیان کننده این مطلب است کهدرمان ها و مداخله های مثبت گرا می توانند بر کاهش استرس تاثیرداشته باشد.

مثبت اندیشی، استرس، خانواده شاهد، ایثارگر