پریساسادات برهانی نایینی - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نایین
شهناز خالقیپور - استادیار، هییت علمی گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی،واحد نایین

اختلال بیش فعالی/ نقص توجه نوعی اختلال عصبی رشدی است کهبه عنوان شایع ترین اختلال دوران کودکی قبل از 12 سالگی شناختهمی شود. بازی یک روش برای درمان مسایل کودکان است زیرا آنهااغلب در بیان شفاهی احساسات با مشکل روبه رو هستند. هدف ازپژوهش حاضر اثربخشی بازی درمانی گروهی بر کاهش علایم اختلالبیش فعالی/نقص توجه بود.مطالعه حاضر از نوع مورد- پژوهی و نیمه تجربی بود که به صورت پیش آزمون- پس آزمون انجام شد. جامعه آماری شامل 8 نفر دختر وپسر 6-11 سال مراجعه کننده به مرکز مشاوره نایین بود. که به دو گروه 4 نفری تقسیم شدند. روش مداخله شامل مجموعه بازی هایبهبود دهنده توجه، تمرکز، کنترل خشم و خویشتن داری بود. ابزارپژوهش پرسشنامه بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیلکووارانس و نرم افزار SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که بازی درمانی ، باعث کاهش معنادار علایم نقصتوجه- بیش فعالی، تکانشگری و کنترل خشم آزمودنی ها در مرحله پس آزمون شده است (P=0/001). از آنجایی که در مراکز مختلفیمانند مهدهای کودک و مدارس پیش دبستانی، مبتلایان ADHD بافراوانی بیشتری حضور دارند لذا لزوم اتخاذ برنامه هایی برای کودکاندارای مشکلات ADHD با استفاده از بازی درمانی اهمیت دارد.بویژه اینکه بازی درمانی میتواند به شکلی طراحی شود که کودکانعادی نیز می توانند در آن شرکت کنند و از بازی درمانی لذت ببرند.از طرفی می توان در کلینیک های ویژه برای کودکان ADHD اینروش دروانی را مورد استفاده قرار داد.

اختلال بیش فعالی/نقص توجه، بازی درمانی، کارکرد اجرایی