مدلسازی زیستگاه گونه کل و بز (Capra aegagrus) با استفاده از روش ماکزیمم آنتروپی در شرق ایران
عنوان مقاله: مدلسازی زیستگاه گونه کل و بز (Capra aegagrus) با استفاده از روش ماکزیمم آنتروپی در شرق ایران
شناسه ملی مقاله: GEOCONF01_040
منتشر شده در اولین همایش بین المللی پژوهش و پیشرفت در علوم زمین در سال 1396
شناسه ملی مقاله: GEOCONF01_040
منتشر شده در اولین همایش بین المللی پژوهش و پیشرفت در علوم زمین در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهشید حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
آزیتا فراشی - استادیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدصادق فرهادی نیا - دانشجوی دکتری محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
علی خانی - کارشناس اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی
خلاصه مقاله:
مهشید حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
آزیتا فراشی - استادیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدصادق فرهادی نیا - دانشجوی دکتری محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
علی خانی - کارشناس اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی
تعیین مطلوبیت زیستگاه، وضعیت توزیع گونه های حیات وحش وهمچنین آگاهی نسبت به نیازهای زیستگاهی آنها، اهمیت به سزاییدر برنامه ریزی حفاظتی مدیران حیات وحش را دارا می باشد. گونهکل و بز از راسته زوج سمان بوده و در رده حفاظتی آسیب پذیر قرار دارد و از مهمترین طعمه های گونه پلنگ ایرانی محسوب می-شود. شرق ایران با داشتن بیشترین تعداد مناطق حفاظت شده درکشور و داشتن زیستگاههای متنوع، یکی از مهمترین زیستگاه هایاین گونه در کشور می باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر برتوزیع و حضور گونه ی کل و بز و تعیین زیستگاه های مطلوب آن درشرق ایران با استفاده از روش MaxEnt انجام شده است. 15 متغیرزیستگاهی در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت و فاصله از مناطقحفاظت شده و رودخانه ها به عنوان مهمترین عوامل موثر در توزیعاین گونه شناسایی شد.
کلمات کلیدی: مدلسازی زیستگاه، کل و بز، ماکزیمم آنتروپی، MaxEnt
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/668716/