خوشه بندی شبکه های حسگر بیسیم مبتنی بر برنامه ریزی اصطلاحی ژن

مهمترین چالش در شبکههای حسگر بیسیم، مصرف انرژی است. لذا بازدهی انرژی باید بعنوان یک هدف کلیدی در طراحی شبکههای حسگر مدنظر قرار گیرد.در شبکههای حسگر بیسیم فرآیند انتقال بستهها باید براساس انرژی گرهها و سرخوشه طراحی شود. خوشهبندی راهکاری مناسب برای کاهش مصرف انرژی و ترافیک در شبکه است. برای اینکه گرههای حسگر بتوانند بستهها را به سرخوشه و سپسسرخوشه اطلاعات جمعآوری شده را به چاهک انتقال دهد، باید انرژی مصرف کنند. یکی از عمدهترین چالشها در این نوع شبکهها، محدودیت مصرف انرژی است که مستقیما طول عمرشبکه حسگر را تحت تاثیر قرار می دهد. روش کلی کار در این مقاله، پیشنهاد یکمدل ترکیبی بااستفاده از برنامهریزی اصطلاح ژن و LEACH برای خوشهبندی شبکههای حسگر بیسیم برمبنای بکارگیری معیارهایی مانند انرژی باقیمانده گرهها، انرژی کل شبکه و فاصله گره تا چاهک است. نتایج شبیهسازی نشان میدهد که کارایی مدل پیشنهادی برمبنای فاکتورهایی مانند انرژی باقیمانده، تعداد گرههای زنده و تعداد بستههای ارسالی به چاهک در در مقایسه با LEACH بهتر است و شبکه در از دست دادن گرههای حسگر تعادل متوازنی دارد.

Keywords:

شبکههای حسگر بیسیم , خوشهبندی , برنامهریزی اصطلاح ژن , LEACH