زهرا عزیزی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
حسین عزیزی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
پریسا آجیلیان - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

در میان عبادات نماز از جایگاه ویژه ای برخوردار است. باوجود تحقیقات گوناگونی که در مورد آن انجام گرفته است؛ زوایای عمیق آن همواره پژوهشگران علاقه مند را به بحث و تحلیل و تفسیر درباره ی آن برانگیخته است از طرفی امروزه بر همگان روشن است که تامین نیازهای روانی- جسمانی و عاطفی در گرو معنویت و دین نهفته است. وقوف خاشعانه وخاضعانه انسان در نماز، در برابر خداوند متعال به او نیرویى معنوى مى بخشد که حس صفاى روحى و آرامش قلبى، امنیتر وانى و سلامت جسمی و روانى را در او پدید مى آورد. نماز که سمبل پایبندی به اسلام است و در احادث منسوب به حضرت محمد صلوات الله روشنی چشم و ستون دین و درآیات قران عامل بازدارنده از فحشا و منکر معرفی می شود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه نماز و سلامت بهزیستی روانی در بین 100 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه صورت گرفت و پژوهشی کاربردی– توسعه ای است. روش مطالعه توصیفی- تحلیلی است. در روش آماری استنباطی به منظور تعیین اثر هر یک از متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل وبررسی فرضیات نشانگر این امر بود که کلیه فرضیات مورد اثبات قرار گرفتند و بهبود نمازگزاری سبب بهبود بهزیستی روانشناختی در ابعاد مختلف در میان دانشجویان بوده است و در این میان گزینه تسلط بر محیط دارای بالاترین میزان معناداری بوده یعنی اینکه دانشجویان بر اساس نماز خود دارای تسلط بیشتری بر محیط بوده اند. در این میان خودمختاری دارای کمترین میزان معناداری بوده است که این امر دارای دو وجهه بوده که افراط و تفریط در آن مناسب نمی باشد و نماز سبب افزایش خودمختاری می باشد که این امر نیازمند بررسی و تجزیه و تحلیل بیشترمی باشد.

نماز، بهزیستی روانی، دانشجویان، کرمانشاه