تدوین اصول طراحی شهری پایدار با تاکید بر ساختمان های بلند مرتبه (نمونه موردی: محله امامت مشهد)

امروزه با توجه به رشد شتابان جمعیت به تبع نیاز مسکن را به وجود می آورد که پاسخگویی به این نیاز به ساختمان های بلند مرتبه را ایجاد که اثرات مثبت و منفی را در ارتباط با منظر شهری ایجاد می کند، که از یک سو ارتباط ساختمان بلند مرتبه و منظر شهری برای رسیدن به فرم و منظر شهری مناسب و از سویی دیگر طراحی شهری پایدار در ساختمان های بلند مرتبه با بهره گیری از انرژی های پاک، صرفه جویی در منابع و بازیافت آن ها با تکنولوژی روز پیشرفته در ساختمان ها بستری برای شکل گیری امور اقتصادی، اجتماعی و محیط طراحی شهری پایدار رسید و هدف از این پژوهش تدوین ارزیابی ساختمان های بلند مرتبه و تاثیری که بر طراحی شهری پایدار ایجاد می کند.روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است. در این راستا به منظور گردآوری داده از مشاهدات میدانی، پرسشنامه، بازدید سایت و صاحبه استفاده می شود که روش نمونه گیری بصورت تصادفی و تکمیل پرسشنامه توسط 138 نفر صورت گرفته است. و تحلیل داده ها برای ارزیابی ساختمان های بلند مرتبه مسکونی از روش تحلیل آماری محاسبه می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که ساختمان های بلند مرتبه نقش مهمی در فرم منظر شهری از قبیل ارتفاع، خط بام آسمان و هماهنگی با ساختمان های مجاور، خوانایی، تنوع و سرزندگی اشاره دارد که در راستای طراحی شهری پایدار برای نسل آینده استفاده از مصالح پایدار و انعطاف پذیری جهت حفظ انرژی، درک مناسب از ساختمان، کیفیت و فرم ساختمانی، توجه به مسایل زیست محیطی و توجه به فضای مفرح برای شهروندان با ایجاد فضای سبز توجه کرد.

Keywords:

ساختمان بلند مرتبه , طراحی شهری پایدار , محله امامت , منظر شهری