محمدرضا اسکندری - دانشجوی دکترای حمل و نقل دانشگاه شمال
فایزه بذرپیشه - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه آزاد کرج
زهرا خلج زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه آزاد ورامین
غزاله اسکندری - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

فضاهای عمومی مهمترین بخش های شهر را تشکیل می دهند که یکی از این فضاها، پیاده روها هستند. از این رو طراحی درست و گسترش آن ها باعث غنی تر شدن زندگی اجتماعی و فرهنگی می شود. با شروع انقلاب صنعتی، اختراع اتومبیل و گسترش شهرها، به تدریج اولویت دادن به نقش عابر پیاده و فضاهای پیاده محور در شهرها و فضاهای شهری کمرنگ شده است؛ عرصه هایی که خود به عنوان بستر و خواستگاه، نقش محوری در ارتقا سطح تماس، ارتباطات و تعاملات اجتماعی بین شهروندان ایفا می کند. در این راستا عدم توجه به مقیاس انسانی و نادیده گرفته شدن نیازهای عابرین پیاده از معضلات پیش رو می باشد، به طوری که کمبود و نبود کیفیت در پیاده راه ها منجر به تضعیف حضور و تعاملات اجتماعی شهروندان شده است. بنابراین ضرورت شناخت مولفه های تاثیر گذار بر کیفیت این فضاها به منظور پاسخ گویی به نیاز های شهروندان در راستای حضور و سطوح تعاملات اجتماعی بیش از پیش مهم جلوه می کند. در این تحقیق علاوه بر بررسی متون، با طرح سوالاتی بنیادی و تحلیل پاسخ ها راهکارهای موثر در خصوص موضوع بهبود کیفیت پیاده رو ارایه شده است.

عابر پیاده، پیاده رو، وسایل نقلیه، امنیت پیاده راه، تعاملات اجتماعی