تاثیراصلاح بنیان خانواده برپیشگیری بزهکاری نوجوانان کانون اصلاح و تربیت شهر بوشهر در سال 1394

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 501

This Paper With 21 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ITPLAW01_011

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396

Abstract:

خانواده اولین محیطی است که فرد در آن رشد می کند و هنجارها را می آموزد. علی رغم اینکه بسیاری از عوامل در وقوع بزهکاری اطفال و نوجوانان دخیل اند اما در گام نخست این خانواده ها هستند که نقش تعیین کننده ای در سرنوشت اطفال ونوجوانان دارند. یکی از مسایل و مشکلات بغرنج جوامع امروز که توجه بسیاری از روان شناسان، جامعه شناسان و حقوقدانان را به خود جلب کرده است مساله رواج بزهکاری در بین نوجوانان و جوانان است. بزهکاری از نظر حقوقی به اعمالی گفته می شود که بر خلاف قوانین، مقررات و هنجارهای اجتماعی از سوی جوانان زیر 18 سال صورت می گیرد. این تحقیق با روش همبستگی انجام شد که به منظور بررسی تاثیراصلاح بنیان خانواده بر پیشگیری بزهکاری نوجوانان کانون اصلاح و تربیت شهر بوشهر در سال 1394 پرداخت. در راستای دستیابی به هدف مزبور، سعی شده ضمن شناسایی جرم مذکور، با جمع آوری اطلاعات و داده های آماری و تجزیه و تحلیل آن ها میزان تاثیر اصلاح بنیان خانواده را روشن نموده و مورد بررسی قرار گیرند. جامعه آماری شامل بزهکاران ساکن دارالتادیب شهر بوشهر که بصورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه محقق ساخته به ترتیب شامل 39 سوال بود که بر اساس فرضیات تهیه گردید.پس از جمع آوری اطلاعات و داده ها از دو گروه مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل آنها در دو سطح توصیفی و استنباطی معلوم شد که بین عدم بی تفاوتی عاطفی، عدم از هم پاشیدگی کانون خانوادگی، عدم وجود فرد بزهکار در خانواده و پیشگیری از بزهکاری نوجوانان رابطه معنادار وجود دارد.با عنایت به این امر که محیط خانواده مهمترین عامل تربیتی کودک و نوجوان محسوب شده و هیچ یک از آسیب های اجتماعی خارج از تاثیر خانواده پدید نیامده است و هیچ جامعه ای نمی تواند ادعای سلامت کند مگر آنکه از خانواده سالمی برخوردار باشد.

Keywords:

خانواده , پیشگیری بزهکاری , نوجوانان , کانون اصلاح و تربیت شهر بو

Authors

میثم هژبریان

دانشجوی کارشناسی ارشد جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر

محمد چمکوری

استادیار، فقه وفلسفه، دانشگاه پیام نور مرکز بوشهر

بهرام فرهمند

مربی،حقوق عمومی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر

اسماعیل عبدالهی

استادیار، حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر