بررسی مسوولیت نیابتی در قانون مجازات اسلامی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,151

This Paper With 6 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ITPLAW01_021

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396

Abstract:

مسوولیت کیفری نیابتی در واقع تحمیل مجازات و کیفر بر شخصی غیر از فاعل مادی جرم می باشد. مسوولیت کیفری نیابتی موضوع جدیدی است که به صورت ویژه و جدی در قانون مجازات اسلامی 1392 به آن توجه و بها داده شده است. مسوولیت کیفری نیابتی را می توان در روابط بین کارفرما و کارگر و در حوزه ی جرایم عمدی، غیر عمدی و تقصیر(بدون تقصیر یا با تقصیر) مشاهده نمود. لذا امروزه به دلیل افزایش جمعیت و نیز افزایش روابط بین اشخاص و کنش ها و واکنش هایی که بین آن ها به وجود می آید و در حمایت از بزه دیده و جبران خسارت او، قانون گذار در ماده 142 قانون مجازات اسلامی، مسوولیت کیفری نیابتی را با وجود احراز دو شرط پذیرفته است: 1-هر شخص به طور قانونی مسیول اعمال شخصی دیگر باشد. 2- در رابطه یا نتیجه ی رفتار دیگری مرتکب تقصیر شود. چرا که در مسوولیت کیفری نیابتی مجرم اصلی مجازات نمی شود و این مسوولیت با حقوق ما که از فقه اسلامی و بخصوص قرآن که شارع مقدس است گرفته شده در تضاد است. قانون جزا بر اصولی راهبردی استوار است که عبارتند از: اصل شخصی بودن مجازات ها، اصل قانونی بودن مجازات ها، اصل تساوی در مجازات ها و اصل فردی بودن مجازات ها. قاعده فقهی وزر که همان اصل شخصی بودن مجازات ها را بیان می دارد با مسوولیت کیفری نیابتی در تعارض است. در این مقاله توصیفی و تحلیلی سعی شده که برای رفع این تعارض با ارایه نظریه هایی همچون نظریه خطا، خطر و نظریه تقصیرکه قانون گذار آن ها را پذیرفته است و ترکیب و تلفیق آن ها با ایده هایی نظیر این که چگونه می توان یک جرم را به شخصی غیر از فاعل مادی آن جرم منتصب دانست، این تضاد بررسی و رفع گردد.

Authors

عبدالرضا محسنی

دانشجوی کارشناسی ارشد جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحدچالوس، چالوس، ایران

علی منصورلکورج

مربی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، چالوس، ایران