نگاهی به قرار بازداشت موقت در قوانین کیفری و اسناد بین المللی با نظر به رویه ی قضایی دادگاه های کیفری

از بین تمامی قرارهای تامین در قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی وانقلاب در امور کیفری ٬ بازداشت موقت ٬ شدید ترین آنها می باشد ؛ زیرا موجب سلب آزادی متهم می شود و به حقوق دفاعی او لطمه وارد می آورد . پیچیدگی وحساس بودن این قرار٬ توجه حقوقدانان را به آن جلب کرده ودر رابطه با به کارگیری هرچه بهتر این قاعده ٬آراء و نظراتی را ارایه داده اند که می بایست بین آنها قایل به تفکیک شد. این قرار ٬ موافقان و مخالفانی دارد . مخالفان ٬ مغایر بودن این قرار با اصل برایت ٬ اصل تفسیر مضیق قوانین جزایی وتفسیر قانون به نفع متهم٬ آشنا شدن متهم با مجرمان در محیط زندان را ٬ به عنوان دلیل رد این قرار ذکر کرده اند و موافقان ٬ به جلوگیری از فرار متهم ٬ پیشگیری از تبانی متهم با شهود قضیه ٬ مطلعین و شرکای احتمالی جرم و رفع تشویش اذهان عمومی استناد نموده اند. برخی بر این اعتقادند که قرار بازداشت موقت ٬ مغایر با اصل برایت بوده و صدور آن باید با رعایت احتیاط وتحت شرایط و محدودیت هایی باشد . هنگامی که فردی به اتهام جرمی نزد مقام قضایی حاضر می گردد، این مقام پس از تفهیم اتهام به وی، با توجه به دلایل و قراین موجود در پرونده، ملزم به صدور یکی از قرارهای تامینی مذکور در قانون می باشد. مقام قضایی با صدور قرار بازداشت موقت، آزادی فردی را که هنوز اتهام وی ثابت نشده است از وی سلب می نماید، به همین جهت این قرار بحث های گسترده ای را بین حقوق دانان ایجاد نموده است. با توجه به این که قرار بازداشت موقت در قانون آیین دادرسی کیفری نیز جزء قرارهای تامینی احصا شده است، بررسی این قرار و مقایسه آن با اسناد بین المللی و قوانین قبلی موضوع نوشتار حاضر است.

Keywords:

قراربازداشت , متهم , حقوق ایران , اسناد بین المللی