بررسی نگرش مشاغل وابسته ی سقط درمانی به قانون جدید سقط جنین درمانی

سقط جنین از جمله جرایم مخصوص زنان میباشد که امروزه گریبان گیر تمامی کشورهای دنیا بخصوص کشورهای پرجمعیت شده است. بازتاب این معضل اجتماعی بر دیدگاه حقوقدانان و جرم شناسان تاثیرگذار بوده است. در ایران بعد از سالها ماده واحدهای در سال 1384 تصویب شد کهسقط درمانی را مجاز اعلام کرد که تحت شرایط موجود در این ماده امکان پذیر می باشد. ماده واحده مزبور دارای ابهاماتی است که در عمل مشکلات فراوانی ایجاد مینماید و تصحیح و بازبینی این ماده واحده امری ضروری به نظر میرسد. در مقاله حاضر که براساس پرسشنامه محقق ساختهبنا شده، از 100 پزشک قانونی، متخصص زنان و زایمان، پرستار و ماما در بیمارستانهای شهراصفهان نظرسنجی و مصاحبه شده، سعی شده با شناسایی ابهامات موجود در این قانون، نظرات و دیدگاههای مشاغل مرتبط را مورد برسی قرار داده شود. از آنجایی که مجریان اصلی این قانونمشاغل فوق هستند، اطلاع از نظرات و دیدگاههای این مشاغل میتواند به رفع ابهامات و نارسایی های حقوقی این قانون منجر شود. در این پژوهش میزان آگاهی شاغلان این مشاغل از مولفههای قانون سقط جنین درمانی با استفاده از آزمون F مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاکی از اطلاعاتبالای پزشکان قانونی و درگیری و ارتباط بیشتر این شغل با قانون فوق و ضعف اطلاعاتی ماماها پیرامون این قانون میباشد

Keywords:

سقط درمانی , قانون سقط درمانی , حقوق , مشاغل وابسته , آنالیز واریانس