معصومه یوسف زاده عینی - دانشجوی ارشد جزا و جرم شناسی دانشگاه قم

علوم آزمایشگاهی یک رشته علمی است که همواره مورد نیاز بشر است واعضاء این رشته در میان اکثر جوامع از منزلت و جایگاه والایی برخوردارند و دلیل آن امر نیز این است که با سلامت و حیات انسان در ارتباطند بدین بخاطر افرادی که به این حرفه اشتغال دارند ،باید متعهد و متخصص بوده و تمامی توان خودرا برای حراست ازسلامت بیماران قراردهند.زیرا خطای آنان سنگین و می تواند جبران ناپذیر باشد. بدین دلیل در اکثر کشورها حساسیت خاصی در انتخاب دانش آموختگان وجود دارد و نظارت مستمر و دقیقی نیز بر جامعه درمان صورت می گیرد . در کشور ما نیز وزارت بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی وسازمان نظامپزشکی این وظیفه را عهده دار هستند و متولی سلامت جامعه و آحاد مردم می باشد اما گاهی بخاطر سهل انگاری و تخلفات این قشر صدمات جبران ناپذیری بر پیکره جامعه و فرد وارد می شود و به این دلیل مقنن به عنوان متولی برقراری نظم و آرامش و آسایش و امنیت درحوزه سلامت ،و دفاع از حقوق قربانیان با وضع قوانین و مقررات و ضمانت اجرا در مجازات ،سعی در دفاع ازحقوق بیماران نموده است .در مورد کیفیت و نحوه تعقیب و مجازات فرد متخلف مقررات کیفری و انتظامی وجود دارد که رسیدگی به بخشی از اینجرایم در صلاحیت سازمان تعزیرات حکومتی است همانند: ایجادو ارایه خدمات مازاد بر احتیاج به منظور سود جویی ، بکار گیری افراد فاقد صلاحیت در موسسه و بخشی دیگر در صلاحیت محاکم دادگستری وسازمان نظام پزشکی می باشد.اما بسیاری از این قوانین به لحاظ اینکه از تاریخ تصویب آنان مدت زیادی سپری گردیده عملا ناکارآمد بوده و یا اینکه جنبه ارعابی و بازدارندگی ندارد ؛به عنوانمثال انجام تبلیغات گمراه کننده توسط صاحبان حرفه پزشکی ،مجازات این کار در مرتبه اول صرفا جریمه نقدی از مبلغ پنج هزار ریال تا بیست هزار ریالاست. بنا براین ضرورت دارد که قانونگذار در حوزه جرایم مرتبط با صاحبان حرف پزشکی بازنگری نموده و قوانین کار آمدی را تصویب نماید.

جرایم و تخلفات آزمایشگاهی،جرم انگاری ،حقوق جزا، سیاست کیفری