سیدمحسن مرتضوی - مدرس سطح عالی و دارنده مدرک سطح ۴ دکترا از حوزه علمیه قم
صدیقه نوروزی - دارنده مدرک کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق دانشگاه آزاد مشهد

یکی از موضوعات جدید در حوزه علم پزشکی و مخصوصا شاخه اخلاق پزشکی موضوع قتل از روی ترحم یا همان آتانازی است.آتانازی سرعت بخشیدن به مرگ بیمار است، البته بیماری که مبتلا به بیماری غیر قابل علاج شده، درد و رنج شدیدی را تحمل می کند و به زودی خواهد مرد و از همه مه متر اینکه خود یا اطرافیانش خواهان پایان بخشیدن به این رنج می باشند.آتانازی به دو قسم فعال و غیر فعال تقسیم می شود به این صورت که اگر خاتمه دادن به زندگی بیمار توسط فعل وجودی و اقدام خاصی مثل خوراندن دارو یا تزریق آمپول و ..انجام شود به آن آتانازی فعال گفته می شود که حکم قتل عمدی را دارد ولی اگر این کار با فعل سلبی و عدمی که همان ترک ادامه معالجه و درمان است تا بیمار به طور طبیعی بمیرد از آن به آتانازی غیر فعال یاد می شود که ما در این مقاله به بررسی ابعاد مختلف فقهی آن پرداخته ایم.و در پایان به این نتیجه رسیدیم که ادامه معالجه و درمان نسبت به بیماران لا علاج که مرگ آنها قطعی است وهیچ امیدی به بهبودی آنهانیست و فقط می توان با وصل دستگاههای احیا مرگ آنها را به تاخیر انداخت واجب نیست.

آتانازی، ترک معالجه، بیمار، قتل