اصل ولایت فقیه و کاربرد آن در فقه امامیه و حقوق ایران

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 5,006

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICRTHS01_121

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396

Abstract:

اصل ولایت مطلقه فقیه که ادامه ولایت پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم است یعنی اجرای تمام و همه احکام اسلام برای همهمردم اعم از مسلمان و غیر مسلمان.که بستگی به گستردگی حکومت و نظام آن دارد و می تواند تمام دنیا را هم در بر گیرد، کهنظام جمهوری اسلامی ایران به این سمت پیش می رود و روند رو به رشد هم دارد و نمونه آنقلاب های جدید دنیا می باشد کهتحت رهبری کشور ایران است. آنچه می توان از آن به عنوان نقطه عطف و مجمع انظار تمام فقهای بزرگ شیعه، پیرامون ولایتفقیه یاد نمود این است که تمام فقها، این ولایت را برای فقیه جامع الشرایط، در سه حوزه ی افتا، قضا و امور حسبیه پذیرفته اندولی برخی از فقهای شیعه از جمله محقق کرکی، علامه نراقی، شیخ محمد حسن نجفی، آخوند خراسانی، آیت اله بروجردی وحضرت امام (ره)، با تمسک به اطلاق ادله موجود، مبانی و فلسفه حکومت اسلامی و سیره معصومین (ع)، معتقد به ولایت مطلقهشده و آن را در پهنه تشکیل حکومت دیده و گفته اند این ولایت در واقع همان ولایت نبی اکرم و امامان معصوم (ع) می باشد اماعده ای دیگر، ازاین ادله چنین اطلاقی را استفاده نکرده و آن را محدود به موارد فوق دانسته اند. نتایج پژوهش حاکی از آن بود کهاصل مبنای فکری و نظری نظام جمهوری اسلامی ایران، نظریه (ولایت مطلقه فقیه) حضرت امام خمینی (ره) و ساختارحقوقی واجرایی آن، قانون اساسی است و در واقع قانون اساسی استنتاجی از آن نظریه و براساس آن نظریه است. و دوم این که ولایت فقیهدارای اختیارات گسترده در مدیریت و رهبری جامعه بر اساس معیارهای اسلامی و مصالح مسلمانان است و به این دلیل اختیاراتوی محدود به اصل 110 نمی شود.

Authors

پروین مظاهرپور

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج

مهران جعفری

استادیار، دانشکده حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج