صدیقه حاتمی - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد
راضیه امینی - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد
علی محمدیان - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد

پیشرفت روزافزون علم پزشکی افق های جدیدی را فراروی بشر نهاده و امکان اعمال شیوه های نوین در درمان افراد راایجاد نموده است. یکی از مسایل نوظهور در عرصه پزشکی امکان پیوند عضو حیوان به انسان است که با توجه به کمبوداعضای پیوندی، می تواند گره گشای بسیاری از مشکلات باشد. نوشتار حاضر با اتخاذ شیوه توصیفی- تحلیلی و در پژوهشی مسیله محور، به بررسی چنین شیوه ای از دو منظر علم پزشکی و فقه پزشکی پرداخته و با تحلیل و نقد مشکلات فرارویآن به این نتیجه رسیده است که اتخاذ چنین شیوهای در درمان افراد بلااشکال است. نتایج تحقیق نشان میدهددانشمندان علم پزشکی توانسته اند با کشف برخی داروها و تحقیقات و آزمایشهای متعدد تا حد بسیار زیادی مشکلاتاین نوع پیوند را مرتفع سازند. از منظر فقهی نیز با توجه به اصولی از قبیل مدلول قاعده لاضرر و به حکم قاعده الضرورات تبیح المحظورات چنین پیوندی جایز و مشروع است.

پیوند عضو حیوان، انسان علم پزشکی مبانی فقهی