رابطه جدایی های موقت روزانه مادر-کودک و سبک دلبستگی مادر با مشکلات رفتاری کودکان

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی مادران و تعداد ساعات جدایی آنها از فرزندانشان بامشکلات رفتاری آنها بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه مادران کودکان سنین مهد کودک و پیش دبستانی شهر همدانتشکیل می داد. نحوه انتخاب نمونه بدین صورت بود که با گرفتن لیست کلیه مراکز مهد کودک و پیش دبستانی شهر همدان ازاداره بهزیستی چهار مهد کودک (گل های زندگی، دریا،باغ کودکان،غنچه ها و نشاط) به طور تصادفی انتخاب شدند. نمونهپژوهش را 85 نفر از مادران دارای فررند مهد کودکی و پیش دبستانی تشکیل می داد که به روش نمونه گیری دردسترسانتخاب و به پرسشنامه های سبک های دلبستگی بزرگسالان و مشکلات رفتاری کودکان پاسخ دادند. داده ها با روش هایآماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین سبک هایدلبستگی نا ایمن اضطرابی و اجتنابی و همچنین تعداد ساعات جدایی مادر از کود با مشکلات رفتاری کودکان ارتباط مثبت ومعنی داری وجود دارد. همچنین سبک های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی و ساعات جدایی مادر از کودک روی هم قادرند 30درصد از واریانس تغییرات مشکلات رفتاری کودکان را تبیین کنند.

Keywords:

تعداد ساعات جدایی مادر از کودک , سبک های دلبستگی , مشکلات رفتاری