پیش بینی سلامت روانی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه در پرستاران شاغل در آسایشگاه های سالمندان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی سلامت روانی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه در پرستارانشاغل در آسایشگاه های سالمندان بود. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود که طی آن، 100 پرستار ازبین پرستاران شاغل در آسایشگاه های سالمندان شهر تهران در سال 1395 به روش نمونه گیری در دسترس انتخابگردیدند. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سلامت روانیپرستاران شاغل در آسایشگاه های سالمندان، رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشانداد که طرحواره های ناسازگار اولیه می توانند واریانس سلامت روانی پرستاران شاغل در آسایشگاه های سالمندان را پیشبینی کنند. نتیجه گیری: طرحوارههای ناسازگار اولیه نقش مهمی در کاهش سلامت روانی پرستاران شاغل در آسایشگاههای سالمندان را که شامل توانایی اداره محیط زندگی، احساس بالا در تسلط بر محیط، حل مشکلات و معنی دادن بهزندگی است دارد.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , سلامت روانی , پرستاران , آسایشگاه سالمندان