مهدی ذوالفقاری - عضو هییت علمی دانشگاه لرستان

فریب ، جزیی کهن از تعارض سیاسی و نظامی است. در واقع، بسیاری بر این باورند که فریب، در همه روابط متقابل انسانیجزیی ذاتی است. این مفهوم گاهی با انتقال غیرعمومی اطلاعات گمراهکننده و یا نشر سهوی موهومات اشتباه گرفته میشود.اطلاع رسانی گمراه کننده چیزی غیر از اطلاع رسانی غلط و فریب عمومی است. فریب به دو ملاک بستگی دارد: نخست اینکهعمدی است؛ دوم آنکه برای به دست آوردن مزیتی روانی برای عامل فریب است. از منظر روانشناسی فریب به معنای نیرنگ وفعالیتی که برای گمراه کردن دیگران انجام گیرد در طبیعت رواج دارد. تغییر رنگ برای برخی از گیاهان و جانوران به عنوانیک محافظ عمل میکند چه با کاهش امکان دیده شدن و چه بسا شبیه کردن آنان به چیزی که برای درندگان مطلوبیتنداشته باشد. بعضی از جانوران برای گمراه کردن درندگان از مسیر آشیانه خود، وانمود میکنند که زخمی هستند و درنده رابه دنبال میکشند. کسانی که در زمینه فریب مطالعه می کنند به این مثال ها به عنوان شواهدی از موارد استفاده و اثربخشیاطلاع رسانی غلط می نگرند، هر چند که اینها فراتر از تجربه انسان است.