رابطه بین قدرتمندی های من و تمایزیافتگی خود با رضایت زناشویی زوجین

هدف این پژوهش بررسی رابطه تحول یافتگی شخصیت (تمایز یافتگی خود، نیرومندی های من) با رضایت زناشوییمتاهلین شهر قم بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره قم در سال 93 بودهاست. از این چامعه 350 نفر از متاهلین مراجعه کننده به مراکز مشاوره به عنوان نمونه به صورت تصادفی در دسترسانتخاب شدند. برای جمع آوری داده های مورد نیاز در این تحقیق پرسشنامه تمایز یافتگی خود، پرسشنامه نیرومندی هایمن و پرسشنامه رضایت زناشویی مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده با استفاده از معادلاتساختاری با نرمافزار لیزرل انجام گرفت و نتایج نشان داد تحلیل داده های پژوهشی، بین متغییر ها رابطه مستقیم و غیرمستقیم وجود دارد. میزان تاثیر خودمتمایزی در خودمیان بینی زوجین استان قم بر خودمیان بینی در مدل برازش شده،صفر برآورد شد. در تبیین یافته ها میتوان اشاره نمود که با افزایش تمایز یافتگی خود و میان واگرایی، توانمندی هایروانشناختی و دارا بودن شخصیت سالم می توانند نماینده آمادگی و شایستگی زوجین جهت ایفای نقش های زناشویی یاحل تعارض بین فردی تلقی کرد که می تواند به خوبی متغیرهای دیگر بیشبینی موفقیت رابطه زناشویی را نمود.

Keywords:

تمایزیافتگی خود , نیرومندی های من , رضایت زناشویی