اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سلامت روانی زنان دارای همسر معلول در استان هرمزگان

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر اختلالات روانی زنان دارای همسر معلول موردبررسی قرار گرفته است. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بوده و جامعه آماری این تحقیق شاملکلیه زنان دارای همسر معلول در استان هرمزگان می باشند که در این تحقیق حجم نمونه 50 نفر انتخاب شد. روش نمونهگیری در دسترس بود. نمونه تحقیق شامل گروه کنترل (25 نفر) و گروه آزمایش (25 نفر) می باشد. ابتدا در هر دو گروهکنترل و آزمایشی، قبل از آموزش مهارتهای زندگی، اختلالات روانی زنان با پرسشنامه SCL-90-R مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس در گروه آزمایش 8 جلسه مهارتهای زندگی به صورت گروهی اموزش داده شد و دوباره اختلالات روانی در هردو گروه با پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل داده ها با نرم افزار Spss18 و آزمون t وابسته و تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهایی زندگی بر کاهش اختلالات روانی زنان دارای همسر معلولتاثیر معنی داری داشته است. آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش شکایات جسمانی، حساسیت در روابط متقابل،افسردگی، اضطراب، پرخاشگری، ترس مرضی، افکار پارانوییدی، روان گسسته گرایی زنان تاثیر معنی داری دارد.

Keywords:

مهارتهای زندگی , اختلالات روانی , زنان , همسر معلول