اثربخشی بازی درمانی گشتالتی بر اضطراب دانش آموزان ناشنوای 7 تا 9 سال شهر ایلام

پژوهش حاضر با هدف بارزیابی میزان تاثیر بازی درمانی گشتالتی بر اضطراب دانش آموزان 7 تا 9 ساله ناشنوا در دوره اولابتدایی- پایه های اول تا سوم دبستان- که در مدارس استثنایی و تلفیقی شهر ایلام در سال تحصیلی 95-94 در حالتحصیل بودند، انجام پذیرفت. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه های آزمایش وکنترل بود .جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان ناشنوای موجود در مدارس ابتدایی- استثنایی برگزیده شدند و پس ازاجرای پرسشنامه ی پژوهش (CSI4) به صورت هدفمند 24 دانش آموز ناشنوا دارای نشانه های اختلالات اضطرابی انتخاب شدند. ضمنا براساس پرونده ی موجود در مدرسه، معلولیتی دیگر غیر از ناشنوایی نداشته و افت شنوایی بالای 55 دسی بلداشتند. پس از انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 12 نفری (گروه آزمایش، و گروه گواه)، جایگزین شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی و روش آمار استنباطی یعنی تحلیل کوواریانساستفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که اجرای بازی درمانی گشتالتی در قالب 10 جلسه 45 دقیقه، طی 10 هفته برایدانش آموزان ناشنوایی که در پایه های اول تا سوم دبستان در مدارس استثنایی و تلفیقی تحصیل می کردند، باعث کاهشمعنی دار نمرات اضطراب شد.

Keywords:

دانش آموزان ناشنوا , اضطراب , بازی درمانی گشتالتی , ناشنوایی